Uśmiechnij się do życia

...a życie uśmiechnie się do Ciebie!
Miało być Maroko na własną rękę, skomplikowana podróż i multum zwiedzania;
A wyszła Chorwacja, spontaniczna i zaskakująca, bajeczna, najpiękniejsza; w uszach wciąż mam szum fal, w lazurowym Adriatyku moczę stopy, nie szczędząc skóry od słońca napajam się nim.
24h temu za oknem był widok na góry, śpiew ptaków i zapach kwiatów. A teraz namiętnie wertuję 10gb zdjęć tych ulotnych chwil.

Należy dodać, że już przed wyjazdem tym pochopnym ale jakże udanym fruwałam z kwiatka na kwiatek, ze szczęścia, miłości. Zbieg okoliczności zaprowadził mnie tu i tam, mam zamiar zabrać Was na chwilę do Poznania na wyśmienity deser z mrożoną czekoladą i truskawkami oraz do Krakowa do okienka zakochanej jednej panny szukającej wybitnych okazów w ogrodzie botanicznym, jakże biednym w tym mieście.

A najwspanialsze w tym wszystkim jest to, że gdyby nie to przedwakacyjne zwiedzanie, obecny aparat zamiast w drodze do Krakowa zostawiłby mnie na pastwę losu na środku Adriatyku. I z głównej pamiątki jakie niosą mi zdjęcia w moim życia, bo nie oszukujmy się marny ze mnie turysta, który płaci za gotowe rzeczy zamiast tworzyć je same, swoim okiem i emocją - pozostałby niesmak, rozczarowanie.
Wydawać się to może dziwne, że ciesze się z rozpadu swojego związku z Samsungiem WB550, którym wykonałam grubo ponad 60tyś. zdj, znałam jego możliwości jak własną kieszeń i zawsze go tam miałam, no może ciut wyżej w torebce ;)
Oczywiście dla równowagi szczęścia w nieszczęściu istnieją ludzie z pasją, którzy swoją zwiedzą zarażają. Nikonem interesuje się od dawna, miałam taką małą zachciankę zakupu D90. Ot taki sprawdzony sprzęt bym chętnie przygarnęła. Ale wątpliwości w głowie nie są od parady, czasami warto zastanowić się skąd się biorą i co nam mówią. Moje rozwiał uprzejmy, sympatyczny, dodajcie wszystkie cechy wymarzonego mężczyzny-sprzedawcy w salonie Nikon w Krakowie. I to nie żadna reklama, taką już mam tendencję, że zamiast po sklepach z butami i kolejnymi ciuchami, ciekawi mnie fotografia i w każde nowe miejsce chętnie uderzam. Z nadzieją, poszerzenia swoich horyzontów. Pan Łukasz odwalił świetną robotę, niebawem przedstawię Wam mojego skarba i jego możliwości, moje małe szczęście.

Koniec z prześwietleniami,, brakiem ostrości, który świadczy o powolnej śmierci matrycy. Dla sprostowania miałam zamiar wykonać makijaż, ale "łapał" tylko fragmenty mojej twarzy. Wybredny zrobił się na koniec naszych dni! Pokuszę się tylko o pokazanie Chanelowskich ust, lubicie takie shimmerki?

Oficjalnie żegnam Samsunga, dziękując mu za uchwycenie tylu fantastycznych chwil i przygotowaniu notek dla Was. Czas przejść na wyższy level!