Giorgio Armani, Si

Uwielbiam dostawać kwiaty. Mam taką słabość do nich. Zawsze poprawią mi humor i są lekarstwem na całe zło. Sprawa podobnie wygląda z perfumami i dobrą muzyką. Rozkwitam, szaleję i uśmiecham się, kiedy zapach na mojej skórze rozwija się, a ja czuję się w nim tak beztrosko, lecz z pazurem. Wychodzi ze mnie taka dama w czarnej, skórzanej ramonesce, na szpilkach i czerwienią na ustach. Z bukietem róż w ręce, zamiast papierosa, posyłam uśmiechy do nieznajomych. To takie poczucie wolności i szczęścia w swoim ciele, które dopełnia i określa zapach spryskanej skóry.

Nic tak dawno nie wstrząsnęło mną jak propozycja jesiennego zapachu Giorgio Armani Si, z piękną Cate Blanchett. Jej uroda jest tak dyskusyjna jak sam zapach. Początkowo reklama nie porwała mnie, nawet nie myślałam, przetestować tej propozycji Armaniego na swoim nadgarstku. Do czasu kiedy u Agaty, Czarnej Ines czy Marti nie przeczytałam o nich recenzji, które kipią zadowoleniem, a same dziewczyny opisują intrygująco ten zapach. Ja tak nie potrafię, nie jestem dobra w tej kwestii, nie będę rozwodzić się nad nutami zapachowymi.

Opowiem Wam tylko historię.
Sięgając pamięcią do naszego pierwszego razu...zrozumiałam, fenomen posiadania czegoś na już, najlepiej w litrowych pojemnościach. Poczatkowa dzika fascynacja i obsesyjna chęć posiadania tegoż zapachu przerodziła się w coś trwałego i ponadczasowego. Spryskany nadgarstek w Douglasie, rekomendacja ostrzegająca konsultantki, że produkt jest dość kontrowersyjny było bardzo trafne. Pamiętam ten listopadowy dzień, nawet dokładnie jak byłam ubrana. Złapałam się na tym jak po godzinie, nadgarstek mimowolnie przybliżałam do nosa. Ponowną czynność wykonałam po dwóch, trzech, aż w końcu ciężko było mi oderwać nos od nadgarstka. I tak się zaczęło. Popołudnie scaliło się z nocą, a ja o nim myślałam. Zapomniałam o nim całkowicie o poranku, zaspana wybiegam do pracy. Na ramiona zarzucam  swoją czarną skórzaną ramoneskę...obudziłam się jakby jakiś amor wkradł się w mojej serce. To był strzał prosto w serce i ta piękna miłość zaczęła się na nowo. Ciągnęła się od tego listopadowego poranka.

Otulona Si chodziłam przez 7dni na mojej ukochanej kurtce. Tak, nagle wszystko pokochałam, ramoneskę, którą kupiłam z braku laku i sweter pod spodem z poprzedniej epoki. Nagle wszystko stało się piękniejsze, przyjemniejsze. Takie...moje.

Si działa na mniej jak magnes, hipnotyzuje i fascynuje. Podświadomie przyciągnął mnie do siebie i rozhulał się w sercu mym na całego. Jeszcze nigdy tak bardzo nie czułam się pięknie, a zarazem tajemniczo jak w tym zapachu. Na początku ciągnie się za mną długim ogonem, gdziekolwiek się nie ruszę, czuję go. Później w mojej opinii zanika, jednak to wtedy dostaję komplementy za to czym pachnę. Słodko i otulająco, wprost perfekcyjnie.
Uwielbiam jego miękki woal, dużą dawkę słodkich porzeczek i wanilii, która balansuję na moim ciele, przepięknie się rozwijając. Upojona miłością, płatkami róż i delikatną nutą frezji mogę w nim przetrwać cały dzień i noc. Nie rozróżniam sytuacji kiedy ich użyć, pragnę aby przeszywały moją skórę swoją słodkością w każdej chwili.

Uzupełniające się wonie tworzą dla mnie zapach ponadczasowy. Zapadający w pamięć, o którym jestem pewna będę kiedyś wspominać. Dualizm miedzy delikatnością, a ujawnieniu światu kobiecością zapakowano w minimalistyczną butelkę z grubego szkła. Decydując się na zakup swojej flaszki, wiedziałam, że będzie mi towarzyszył w całym okresie zimowym. Doceniam jego trwałość. Uperfumowaną szyję otulam futerkiem, który jest częścią mojego płaszcza. Nie ma dnia bez Si, chociażby wczorajszego. Z łatwością wyczuję go na ulicy, tak jak to zrobiłam w teatrze. Pokochałam go za ten charakter, chociaż wiem, że przez wielu został on zbezczeszczony w internetowym świecie, mi będzie służyć latami.

Nuta głowy: liść czarnej porzeczki
Nuta serca: frezja, róża
Nuta bazy: wanilia, paczula, ambroksan, nuty drzewne

Ceny:
249zł/30ml
369zł/50ml
535zł/100ml