Perła lśni na nowo, Zamek Kliczków

Emocje potrafią namieszać wiele w życiu człowieka. Ponadczasową sztuką jest trzymanie ich na wodzy, kierowanie nimi, aniżeli popłyniecie z nimi gdzieś w dal. Tak nas kształtuję współczesny świat. Bądź twardy, problemy zostaw w domu, o złym samopoczuciu nie piśnij słowa, bo to nie ten czas/ nie to miejsce etc.
Narzekanie sprzedaje się jak złoto. Dla mnie złotem są osoby, które potrafią trwać przy Tobie niezależnie od wibracji jakie od Ciebie biją.

Niedziela, sfrustrowana panienka nie wiadomo na co i na kogo syczy głośniej od swojego kota ;)
A, mama zawsze mawiała, dobieraj tak ludzi, ze nawet bez słów Cię zrozumieją. Wyważoną krytyką poukładają Twój świat. Człowiek nie jest idealny, ale idealne gesty się zdarzają.
Posadzona w samochód i wywieziona 1,5h drogi od Wrocławia zaznałam czegoś, co tak bardzo mi brakowało. Architektury i pięknej pogody :)


Już sama brama wjazdowa, deptak i śpiew ptaków mówi, jak tutaj będzie wspaniale. Blisko natury i poczucia estetyki. Przechadzające się konie w oddali, cisza i spokój, zapierają dech w piersiach. I pomyślec, ze to wszystko jest bliżej niż dalej, u nas w Polsce.

Malowana historia Zamka Kliczków położonego na skraju Puszczy Zgorzeleckiej, rozpoczyna sie w 1290r. Potomkowie Bolka I Surowego, kontynuowali rozważną politykę pierwszego władcy zamku, przyczyniając się do uznania kliczkowskich ziem za  najbogatsze na całym Śląsku. Były to czasy, kiedy Zamek Kliczków stanowił wzmocnioną fortyfikację  i pełnił funkcje przede wszystkim obronne. Wielka przebudowa, zmieniającą całkowicie wygląd renesansowej rezydencji miała miejsce w latach 1881-83. Możność panowania rodów rycerski na ziemi przyczyniła się do metamorfozy również w kwestii przeznaczenia. 

Od tego momentu zamkowi nadano charakter dworski. Nowa elewacja,  malownicze wieże, szczyty, portale i gzymsy. Berlińscy architekci dobudowali nowe galerie komunikacyjne oraz klatki schodowe. Kliczków eklektycznie połączył w sobie włoski i francuski renesans, angielski gotyk i niemiecki manieryzm.

Zwiedzanie jako jedyni wybraliśmy z opcją - przewodnik. Odkąd zaczęliśmy korzystać z wiedzy osób pracujących w temacie, doznania, poczucie kunsztu i estetyki, przeplatane namiastką historii, ludzkiego życia, śmiechu, potu i łez, zapada w pamieć lepiej niż nie jedna książka z najlepszymi zdjeciami w wersji full HD.

Ja, kobieta z aparatem z sercem do historii byłam w raju. Podobno z rozdziabioną buzią ;) chodziłam non stop. Tak, zbierałam szczenę z podłogi mówiąc kolokwialnie. Małżeństwo, które reanimowało ta posiadłość miało coś więcej niż pieniądze. Fakt, że osoby te otaczają się w moim środowisku ekscytuje mnie jeszcze bardziej. Chciałam tak wszystko ująć, zapamiętać. Ale się nie da. To trzeba zobaczyć na własne oczy, poznać historię, zachłysnąć się świeżym powietrzem i podziwiać odrestaurowanie, najpiękniejszego zamku na Dolnym Śląsku. 

Sala konferencyjna, balowa, teatralna to główny wabik dla międzynarodowych firm, które z chęcią korzystają z usług Zamku. Komercyjne i huczne wesela, Wellness&SPA dla gości z osobistym masażystą ;)

My, pełni wrażeń udaliśmy się do restauracji, mieszczącej się w stadninie koni.

Zachwycam się po dziś dzień, z uwielbienia do jazdy konnej, z sentymentu do malunków tych inteligentnych zwierząt, jakie ktoś im stworzył malownicze miejsce do odpoczynku. Zasiadając przy barze, nie wiedzieliśmy, że kolejna garstka historii nas czeka. Obsługa w starszym wieku, w tym miejscu podkreśla charakter i szacunek do tego, o co kiedyś waleczne rody walczyły.

Dziś już wiem, że w okresie letnim dla Eduarda Petzolda wrócę tam. Nie było nam dane podziwiać olbrzymiego, siedemdziesięcio hektarowego parku, ze względu na porę przybycia, po 16.. Ogród na miano światowego formatu wprost spod rąk architekta gwiazdy, to ewenement dzisiejszego świata, niemożliwy do pominięcia. Konieczność zobaczenia efektu twórcy stylu angielskiego, połączonego z osobistą stajnią dla koni i ich cmentarz, wprowadza dzisiejszych ludzi w surrealizm, kłębiące myśli "naprawdę, ktoś to wmyślił? to absurd!" Tak i warto o tym mówić. Nie piszę tego z kontekstu swojego hopla na punkcie architektury, zawodu i pasji, lecz edukacji, tych najmłodszych ludzi...którzy nie zdają sobie sprawy jak nikim był człowiek bez zwierząt. Że to nie pieniądz da Ci wiedzę i inteligencję, a otaczający nas świat!

Wszystkich z okolicy, z końca Polski bądź z możliwością bycia przelotem, zachęcam do zobaczenia tego ponadczasowego miejsca z historią wyrytą na murach. A polecanym osobom dziękuję, dawno nie byłam tak wzruszona i podekscytowana jednoczesnie :)